Πριν δυο χρόνια πήρα ένα μικρόφωνο και παρουσίασα μια εκδήλωση από ένα σκοτεινό δωμάτιο, στα παρασκήνια. Αφανώς και ανιδιοτελώς!! Όπως ήταν η αρχική μας συμφωνία... Πριν δυο χρόνια παρουσίασα την πρώτη εκδήλωση ενός κόμματος, που πίστευα και πιστεύω και θα πιστεύω ότι είναι η μοναδική ελπίδα για τον τόπο. Δεν είχα ποτέ μου σχέση με κόμματα. Ακόμα και τώρα, δεν ξέρω αν έχω σχέση με κόμμα. Ένα κίνημα πολιτών βλέπω. Και μία λύση. Μία μόνη λύση. Μια τελευταία λύση.
Πριν δυο χρόνια κάθισα πίσω, όπως ξέρω να κάνω όταν υποστηρίζω αυτό που πιστεύω.
Και μετά βγήκα μπροστά. Βγήκα ατελείωτες φορές στην πρώτη γραμμή, να φάω όλες τις σφαίρες, όταν χτυπήθηκε αυτό που υποστήριξα. Αυτό ξέρω να κάνω, αυτό έκανα πάντα. Και είμαι στην πρώτη γραμμή συνέχεια από τότε και μετά.
Πριν δύο χρόνια ξεκίνησα μια μάχη. Με τεράστιο κόστος. Καλλιτεχνικό, οικονομικό και κοινωνικό. Κάποιοι ξέρουν, κάποιοι φαντάζονται, κάποιοι το βλέπουν, κάποιοι το ζούνε...
Ξέρω είναι τρελό
Ξέρω ότι είναι τρελό να αφήνεις το Πολυτεχνείο και το Μαθηματικό, για να ακολουθήσεις το όνειρο σου στο θέατρο. Και να επενδύεις τα πάντα εκεί. Ξέρω ότι είναι τρελό να αφήνεις ό,τι έχεις χτίσει και επενδύσει στο παιδικό σου όνειρο, για να υπερασπιστείς τα δικαιώματα των ανθρώπων γύρω σου. Ξέρω ότι είναι τρελό να υποστηρίζεις αυτή τη θεότρελη Ζωή, που έχει κάνει το ίδιο. Με υπεράνθρωπο τρόπο. Και με ένα υπέροχο και σπάνιο μυαλό και γνώση. Ξέρω ότι είναι τρελό εμείς να μη “συνηθίζουμε”. Και να κατακεραυνώνουμε κάθε εμπεδωμένη συνθήκη. Ξέρω είναι τρελό να το κάνουμε τόσοι, ανιδιοτελώς. Κάποιοι αφανώς ακόμα, κάποιοι όχι πια... Ξέρω είναι τρελό να ζεις σε μια χώρα που οι λογικοί πιστεύουν ότι μετά από 8 χρόνια, με την κοινωνία διαλυμένη, τους πολίτες εξαντλημένους, το κράτος να μας παίρνει τα σπίτια, τους φόρους να κλέβουν σχεδόν όλο το μισθό μας, να παίρνουν τις συντάξεις όσων δούλεψαν μια ζωή, τους νέους να φεύγουν (όσοι μπορούνε...), με το χρέος που μας φορτώσανε μόνο να αυξάνει και αφού ξεπουλήσουν ό,τι διαθέτει η χώρα... θα σωθούμε. Αυτό είναι “λογικό” στη χώρα μου;
Ξέρω είναι τρελό κάθε παιδί που γεννιέται, να χρωστάει δεκάδες χιλιάδες ευρώ, που πρέπει να τα πληρώσει, επειδή φταίει που γεννήθηκε. Δεν είναι;
Ξέρω ότι είναι τρελό να πρέπει να είσαι ένα επηρμένο αυτοπροβαλλόμενο σκουπίδι, για να μην κανιβαλίσουν πάνω σου. Βαράτε όσο θέλετε. Εγώ δουλεύω μόνο για το αποτέλεσμα.
Ξέρω ότι υπάρχουν κι άλλοι τρελοί που πετάνε στα σκουπίδια αυτή τη λογική.
Εγώ θα συνεχίσω να δίνω μάχες με όλους αυτούς. Στην πρώτη γραμμή.
Κι αν χάσω, θα λέω στα παιδιά μου ότι πάλεψα.
Χρόνια μας πολλά!
Ζωή σ’ ευχαριστώ για την πρωτόγνωρη, απίθανη, τρελή πίστη και εμπιστοσύνη στην τρέλα μου Στην τρέλα μας! Με αγάπη δ
