Å×Ù ËÏÃÏ

Å×Ù ËÏÃÏ Å×Ù ËÏÃÏ

γράψε κάτι που αξίζει να διαβαστεί ή κάνε κάτι που αξίζει να γραφτεί

«Είμαι από τη Βόρεια Εύβοια»

Της Λίνας Αλεξίου, Δημοσιογράφου

Όταν με ρωτούσαν «από πού είσαι;» έλεγα με καμάρι «από τη Βόρεια Εύβοια». Τόσο περήφανη ήμουν για αυτό το καταπράσινο κομμάτι της ιδιαίτερης πατρίδας μου. «Από τη Βόρεια Εύβοια», σα να ’ταν χώρα ή ξεχωριστό νησί. Έτσι, από τα νιάτα μου. Άκρατος τοπικισμός; Όχι, καθόλου. Πατρίδα όλη η Εύβοια, ρίζα μου το απαράμιλλης πράσινης ομορφιάς «κεφάλι» της.

Πάει πια πάνω από μήνας που αυτό το «κεφάλι» παραδόθηκε στην κόλαση της φωτιάς. Τα χωριά, που από τα μικράτα μου γύριζα, ζώστηκαν στις πύρινες φλόγες. Ανυπεράσπιστα από αυτό που λέμε κράτος. Καμμία πρόνοια για πρόληψη, εδώ και δεκαετίες. Η Πυροσβεστική της Ιστιαίας υποστελεχωμένη, τα μέσα μηδαμινά. Και πάνω απ΄ όλα, η απουσία έγκαιρης παρέμβασης του λεγόμενου μηχανισμού πολιτικής προστασίας. Ένα εκατομμύριο στρέμματα πευκοδάσους καμένα.

Πολλοί, μα πάρα πολλοί, είπαν πως η Βόρεια Εύβοια θυσιάστηκε για την Αττική. Δεν εξηγείται αλλιώς η τόση καθυστέρηση κινητοποίησης των πάσης φύσεως μέσων πυρόσβεσης, στον φλεγόμενο παράδεισο του νησιού. Μοιραία καθυστέρηση. Το Πευκί, η Μονοκαρυά, το Αγριοβοτάνι, ο Βουτάς, η Αγία Άννα, οι Γαλατσάδες, η Γαλατσώνα, η Κερασιά, η Λίμνη, οι Ροβιές, τα Χρόνια, οι Καματριάδες…. Τα όμορφα χωριά, τα χωριά-στολίδια, όσα σώθηκαν, τριγυρισμένα τώρα από τα καρβουνιασμένα αιωνόβια δάση, στέκονται - όσα στέκονται - μάρτυρες κατηγορίας της εθνικής καταστροφής. Έγκλημα με ενόχους, που δεν λένε ν΄ αναλάβουν τις βαριές, βαρύτατες ευθύνες τους. Περιμένουν να ξεχαστεί η καταστροφή, όπως κοντεύει να γίνει με το Μάτι.

Ναι, βέβαια. Δεν χάθηκαν άνθρωποι. Αυτό αναμασούν οι κυβερνώντες. «Τα σπίτια ξαναχτίζονται». Ποιός από αυτούς νογά πως στα σπίτια που κάηκαν βρίσκονταν οι μνήμες και οι κόποι ζωής, όλα τα κομμάτια της ψυχής, που δεν ξαναχτίζονται. Οι κάτοικοι των χωριών, οι εθελοντές που μερόνυχτα πάσχιζαν, υπερασπίζονταν ηρωικά όχι μόνο τοίχους, αλλά κομμάτια ζωής. Ποιός από τους τάχατες ιθύνοντες το καταλαβαίνει;

«Είμαι από τη Βόρεια Εύβοια», λέω και τώρα. Απ΄ την καμένη Βόρεια Εύβοια, που έγινε στάχτη από την απρονοησία και την ολιγωρία όσων όφειλαν ν΄ αποτρέψουν  ή έστω να περιορίσουν τον όλεθρο. Τι να την κάνω την δήθεν θλίψη τους; Τι να τις κάνω τις Μητσοτάκειες διαβεβαιώσεις ότι θα υπάρξει μέριμνα; Τα δάση θέλουν μια εκατονταετία για να  ξαναπρασινίσουν, να δώσουν ρετσίνι στους επίγονους των χωριών - αν υπάρξουν.

Το μέγεθος της υποκρισίας το είδαμε στον κυβερνητικό ανασχηματισμό. Άρες - μάρες και Αποστολάκειες κουκουνάρες. Ως και τον άφαντο στην καταστροφή Βουλευτή της Βόρειας Εύβοιας Κεδίκογλου υπουργοποίησε ο…καλός Πρωθυπουργός. Χάθηκε και η τσίπα; Το θέμα είναι αν υπήρχε.
ΕΧΩ ΛΟΓΟ - ΟΔΗΓΙΕΣ
 

ÔÉ ÃÉÍÅÔÁÉ? ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ?