Πολιτικοί θεσμοί και δημοκρατία
Διαχρονικά, τα κοινοβουλευτικά κόμματα γίνονται όλο και πιο ευάλωτα στα οικονομικά συμφέροντα. Δεν αγωνίζονται υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Η δικαιοσύνη ξεπουλιέται στην εκάστοτε εκτελεστική εξουσία. Η αναξιοκρατία, η διαφθορά, το βύσμα όπως λένε τα παιδιά μας, βασιλεύουν παντού. Τη δεκαετία του ’60, μεγαλώσαμε με την προπαγάνδα ότι άνθρωποι με κόκκινα λάβαρα θα κατέβαιναν από τα Ουράλια για να καταργήσουν τη δημοκρατία. Όμως, τότε στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, ντόπιοι αξιωματικοί εξυπηρετώντας ξένα συμφέροντα, κατακρεούργησαν τις χώρες τους. Στη θέση των ανύπαρκτων κόκκινων λαβάρων, ήρθαν αμερικανοκίνητοι αρχιβασανιστές, Χουντικοί, που φυλάκισαν όλη την Ελλάδα και επέφεραν τη διχοτόμηση της Κύπρου.
Σήμερα, στην Κεντρική Ευρώπη και τις Βαλτικές χώρες, η δημοκρατία νοσεί βαθιά. Στην Αθήνα, δημαγωγοί και λαοπλάνοι πολιτικοί αγνόησαν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015. Ο πατριωτισμός τoυ λαού μας σχετικά με το ζήτημα των Σκοπίων χλευάστηκε από ανίκανους κυβερνώντες. Αφού πρόδωσαν το λαό, απέφυγαν να διοργανώσουν δημοψήφισμα για τούτο το μεγάλο εθνικό θέμα. Aκολούθησαν τη γραμμή των ξένων αφεντικών τους. Από το 1974, δικοί μας πολιτικοί, υψώνοντας γαλαζό-πρασινό-ρόζ μπαντιέρα, φτωχοποίησαν το λαό μας. Χρέωσαν κάθε νεογέννητο ελληνόπουλο με 40,000 € δημόσιο χρέος. Έδιωξαν με τις πολιτικές τους τα τελευταία 10 χρόνια περίπου 600,000 μορφωμένους νέους και νέες από την Πατρίδα. Mε τη δική μας ψήφο, αυτές οι πολιτικές δυνάμεις συνέβαλαν στην υποχώρηση της δημοκρατίας στην Ελλάδα.
H εξαφάνιση της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας
Τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (MME) αγοράζονται από οικονομικούς ολιγάρχες. Το Φατσοβιβλίο και άλλα μέσα δήθεν κοινωνικής δικτύωσης αναπαράγουν τιτιβίσματα που εκπέμπουν πολιτικοί-μαριονέττες στην προσπάθειά τους να χειραγωγήσουν την παγκόσμια και ελληνική κοινή γνώμη. Mετασχηματίζουν ενεργούς, σκεπτόμενους και ανήσυχους πολίτες σε υπερχρεωμένους σκλάβους της κατανάλωσης προϊόντων και υπηρεσιών που δεν χρειάζονται. Ταυτόχρονα, όλοι αυτοí οι κολοσσοí του διαδικτύου εδρεúουν σε φορολογικούς παραδείσους και εξυπηρετούν κυρίως αμερικάνικα συμφέροντα. Δηλαδή, την παγκοσμιοκρατία.
Παντού στην Ευρώπη, συνεταιριστικά σχήματα ΜΜΕ που ανήκουν σε πολίτες έχουν επικίνδυνα συρρικνωθεί. Η μαχόμενη, αποκαλυπτική, αναλυτική και ποιοτική δημοσιογραφία τείνει να εξαφανιστεί. Ο Τζούλιαν Ασάνζ των WikiLeaks αργοπεθαίνει, χωρίς δίκη, σε φυλακή στην Αγγλία. Οι πολίτες όμως είναι οι πιο δυνατοί δημοσιογράφοι. Eιδικά όταν ο αντίλογος αντικαθίσταται από την ιδεολογική κυριαρχία του επιβαλλόμενου μοναδικού τρόπου σκέψης. Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Ουάσιγκτον εν μέσω πανδημίας του κορωνοϊού μας προειδοποιούν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στον οικονομικó νεοφιλελευθερισμό. Με vέα θαλασσοδάνεια και σκληρή λιτότητα θα πληρώσουν οι λαοί την «θεραπεία» από την πανδημία της αόρατης πανούκλας.
Μήπως υπάρχει δημοκρατία εκτός Ευρώπης;
Όπως και στις ΗΠΑ, δημοκρατικοί θεσμοί και αξίες στην Τουρκία παραβιάζονται βάναυσα. Σύμφωνα με τον τούρκικο τύπο της 12 Απριλίου, 24,673 πολίτες είναι φυλακισμένοι πολιτικοί κρατούμενοι: βουλευτές της αντιπολίτευσης, δημοσιογράφοι, δημοκράτες δικηγόροι, Κούρδοι δήμαρχοι, αντιφρονούντες και υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. To τραγούδι των 28χρονων Helin Bölek και Mustafa Koçak σίγησε στις 3 και 24 Απρíλη, μετά από 228 και 297 μέρες απεργίας πείνας αντíστοιχα. O μουσικός Ibrahim Gökçek συνεχίζει τη δική του απεργία πείνας. Oι τρεις, με τις πράξεις τους, καταγγέλλουν την καταστολή που δέχεται το μουσικό συγκρότημα τους, το δημοφιλέστερο της χώρας, το GRUP YORUM. Καταγγέλλουν τη λογοκρισία πoυ επέβαλλε το καθεστώς Ερντογάν σ’όλη τη χώρα. Η τυραννία σκοτώνει φωνές που μεταφέρουν τις κραυγές και ένα άσμα λευτεριάς από τους καταπιεσμένους λαούς και τις μειονότητες της Τουρκίας.
Aνατολικά της Κύπρου μέχρι το Πακιστάν κυριαρχεί καταστροφή. Στη Μέση Ανατολή, η πετρελαιοπηγή δεν σήμαινε ποτέ δημοκρατία. Κύκλοι που έχουν τη στήριξη του Κρεμλίνου ενορχηστρώνουν καμπάνιες παραπληροφόρησης σχετικά με την εξάπλωση του κορωνοϊού στη Ρωσία. Η Κίνα μετατράπηκε σε δικτατορία του κεφαλαίου και έγινε πρωταθλήτρια στην καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. H Λατινική Αμερική βρίσκεται υποδουλωμένη κάτω από τη μπότα της Ουάσιγκτον. Μου το ομολόγησε πρόσφατα διπλωμάτης από τον Παναμά. Η Αφρική, 60 χρόνια μετά από τις ανεξαρτησίες, δεν γνωρίζει την ύπαρξη της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Εκατομμύρια άνθρωποί της είναι έτοιμοι να πεθάνουν διασχίζοντας τη Μεσόγειο για να φτάσουν παράτυπα στην Ευρώπη των ονείρων τους. Αυτή που δεν υπάρχει πιά.
Παρόλα αυτά, μια μέρα, μια μέρα θαρθεί
Σε χρώμα πορτοκαλí
Μια μέρα βαΐων
Μια μέρα με φυλλωσιές στα μέτωπα
Μια μέρα γυμνών ώμων
Που οι άνθρωποι θα αγαπηθούν
Μια μέρα σαν το πουλί
Στο πιο ψηλό κλαδί.
Louis Aragon, «Un jour»
