(F-450 φρεγάτα Έλλη)
Δεν ξεχνώ ποτέ το βράδυ εκείνο. Το αίμα έβραζε. Ηθικόν ακμαιότατον. Όλο το έμψυχο δυναμικό ήταν αποφασισμένο για μια μάχη... δίχως τέλος.
Ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου 1996. Ώρα 2.04 π.μ. Το σήμα του Αντιναύαρχου Ιωάννη Στάγκα προς όλες τις μονάδες του Στόλου είχε ως εξής: «Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αν χρειαστεί όλοι σας θα φανείτε αντάξιοι της ενδόξου ιστορίας του ΠΝ. Καλή τύχη και ο Θεός Μαζί σας».
Χτυπά συναγερμός. Στα μεγάφωνα ακούμε για εγκλωβισμένους στόχους. Το χέρι όλων βρίσκεται στη σκανδάλη. Ο φόβος βούτηξε στη θάλασσα και πνίγηκε. Το θάρρος πήρε τη θέση του. Το αίμα έρεε σα λάβα στις φλέβες μας.
Ξεχάσαμε γονείς, αδέλφια, φίλους, ακόμα και το όνομά μας. Ο "αδελφός" στεκόταν δίπλα μας. Ο "πατέρας" στη γέφυρα. Η "μάνα" στον θάλαμο επιχειρήσεων. Οι "φίλοι" τριγύρω παντού. Όλοι παρόντες κι έτοιμοι να προστατεύσουν το "σπίτι" μας και την πατρίδα.
Ο χρόνος είχε σταματήσει. Στεκόταν πλάι μας βουβός, περιμένοντας το μέλλον.
04:30: Ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού απονηώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο».
04:50: Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε περί τους 10 Τούρκους κομάντος με τη σημαία τους. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του. Ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος, χάνεται από τα ραντάρ.
Τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός αγνοούνται.
Κανείς δεν πιστεύει ότι επρόκειτο για ατύχημα. Δάκρυα βουβά. Δάκρυα οργής. Ο ελληνικός στόλος είναι έτοιμος να απαντήσει με όλη του τη δύναμη, χωρίς να υπολογίζει το κόστος.
- Χάσαμε τα αδέλφια μας.
- Ακούτε;
- Τι περιμένετε;
Οι πολιτικοί όμως είχαν άλλα σχέδια. Είχαν βάλει την ουρά κάτω απ' τα σκέλια. Στέκονταν δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι μπροστά στις κάμερες για να ευχαριστήσουν τους συνεργάτες τους, τους Αμερικανούς.
- Γυρίστε πίσω. Η εντολή των θρασύδειλων ανδρεικέλων της πολιτικής εξουσίας ηχεί σαν πένθιμη καμπάνα στα αυτιά μας. Ένα ταξίδι επιστροφής μέσα στον χρόνο που είχε σταματήσει. Λέξη δεν έβγαινε. Δάκρυα βουβά, αμίλητα, μέχρι να δέσει ο κάβος στο λιμάνι της ντροπής.
Δεν σας ξεχνάμε αδέλφια. Θα έρθει η ώρα που οι ψυχές σας θα ταξιδέψουν με περηφάνια στους ουρανούς. Όσο για σένα, που δεν γνωρίζεις ποια είναι η αλήθεια, άκου ετούτο και σκέψου αν θέλεις στα αλήθεια να λευτερωθείς!
Ανδρέας Αγγελής
