Αύριο, Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου συζητείται σε Πενταμελές Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΔΣΑ η από το 2016 αναφορά μου κατά των δύο από τις πιο γνωστές Δικηγορικές Εταιρίες στην Ελλάδα –γνωστές για το μέγεθος, τις αμφιλεγόμενες πρακτικές και το εύρος του πελατολογίου τους (σχεδόν όλες οι ΔΕΚΟ και οι Τράπεζες). Όπως έκαναν και δεκάδες άλλοι απλοί πολίτες πριν από μένα, από τον ΔΣΑ ζητώ να ελεγχθούν για τις παράνομες πράξεις και πρακτικές τους σε βάρος μου ως πληρεξούσιοι δικηγόροι της Τράπεζας AB που μου έχει χορηγήσει στεγαστικό δάνειο πρώτης κατοικίας. Οι παράνομες πράξεις στις οποίες προέβησαν πιθανόν να είναι κακουργηματικού χαρακτήρα λόγω των δεδομένων της περίπτωσης και έγιναν εις βάρος μου ενώ γνώριζαν ότι είμαι δικηγόρος !
Το ιστορικό έχει ως εξής:
Περί τον Απρίλιο του 2014, ένας κατά δήλωσή του υπάλληλος της 1ης δικηγορικής εταιρίας με κάλεσε στο τηλέφωνο και με πληροφόρησε ότι υπήρχε μία ευνοϊκή προσφορά για μένα εκ μέρους της τράπεζας AB για την εξόφληση των 3 συνολικά δανείων μου στεγαστικής πίστης, με την εφαρμογή μειωμένης δόσης για διάστημα 12 μηνών. Του απάντησα ότι ήθελα να γνωρίζω και τους λοιπούς όρους που συνόδευαν την προσφορά και ότι αναμένω να λάβω σχετικό ενημερωτικό έγγραφο με ΟΛΟΥΣ τους όρους της προτεινόμενης συμφωνίας. Την Πέμπτη 24.4.2014 παρέλαβα ταχυδρομικώς (συστημένα) τρείς επιστολές της δικηγορικής εταιρίας με ημερομηνία 14.4.2014, οι οποίες εμφανίζονται ως «πρακτικό συμφωνίας» και φέρουν λογότυπο της 1ης δικηγορικής εταιρίας και υπογραφή Νικόλαος Α.Α……….. ως πληρεξούσιος δικηγόρος της ΑΒ. Το περιεχόμενο των επιστολών, όμως, μου προκάλεσε κατάπληξη και οργή καθώς διαπίστωσα ότι:
α) στο κείμενο αναφερόταν, ΨΕΥΔΩΣ και ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ, ότι εγώ δήθεν αναγνώρισα τηλεφωνικώς την οφειλή μου από κάθε δανειακή σύμβαση και αποδέχθηκα τους όρους που παρατίθενται στην συνέχεια της επιστολής (το οποίο φυσικά δεν είχε συμβεί) και
β) ότι στο πρακτικό δεν προβλεπόταν θέση ΚΑΙ για την δική μου υπογραφή ως απόδειξη αποδοχής των δήθεν προφορικά συμφωνηθέντων (όπως συμβαίνει σε κάθε πρακτικό συμφωνίας μεταξύ δύο μερών), δηλαδή, το πρακτικό φαινόταν ότι έχει καταρτισθεί με ΜΟΝΟ τον δικηγόρο της Τράπεζας να υπογράφει και για τις 2 πλευρές των "συμβαλλομένων",
Πολύ μεγαλύτερη, μάλιστα, έγινε η οργή μου όταν παρατήρησα ότι στην επιστολή προβλέπονταν ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ τροποποιήσεις της αρχικής δανειακής σύμβασης και μεταξύ άλλων ότι οι τυχόν τόκοι που δεν θα καταβληθούν (λόγω της μειωμένης δόσης) θα κεφαλαιοποιούνται ΑΝΑ ΜΗΝΑ, γεγονός που θα οδηγούσε σε ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ αύξηση του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ της οφειλής μου. Αμέσως έστειλα μέσω φαξ και ταχυδρομικώς επιστολή μου προς την δικηγορική εταιρία και προς την Τράπεζα με την οποία δήλωνα την εντονότατη διαμαρτυρία μου για την ως άνω εντελώς παράνομη και καταχρηστική συμπεριφορά της δικηγορικής εταιρίας και της Τράπεζας, ενώ ρητά επιφυλασσόμουν των δικαιωμάτων μου για τη διεκδίκηση αποζημίωσης για την ηθική μου βλάβη. Στην ως άνω επιστολή μου ουδέποτε έλαβα απάντηση. Αντίθετα η Τράπεζα από 5.5.2014 άρχισε να μου στέλνει αντίγραφα των λογαριασμών κινήσεων των δανείων μου με μηνιαίες δόσεις υπολογιζόμενες σύμφωνα με τους όρους των ως άνω δήθεν καταρτισθέντων «πρακτικών συμφωνίας», πράγμα που σημαίνει ότι η Τράπεζα έθεσε σε εφαρμογή τα παράνομα «πρακτικά συμφωνίας» ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ.
Γύρω στα τέλη Μαρτίου 2015 δέχθηκα νέα κλήση από νεαρό άνδρα που μου δήλωσε υπάλληλος της Τράπεζας και αναφέρθηκε για άλλη μία φορά σε δυνατότητα ρύθμισης των δύο δανείων μου στεγαστικής πίστης με ευνοϊκούς όρους. Έχοντας ήδη την άσχημη εμπειρία της προηγούμενης δήθεν «συμφωνίας» που είχε υποτίθεται καταρτισθεί τηλεφωνικώς, αρνήθηκα κατ’ αρχήν να μπω σε περαιτέρω συζήτηση, ο «τραπεζικός υπάλληλος» όμως επέμενε ότι επρόκειτο για κάτι διαφορετικό. Κατόπιν τούτων ζήτησα από τον «τραπεζικό υπάλληλο» να μου στείλει εγγράφως τους προτεινόμενους όρους της νέας ρύθμισης για να τους μελετήσω, αλλά του τόνισα ότι σε ουδεμία περίπτωση αποδέχομαι κατάρτιση οιασδήποτε σύμβασης τηλεφωνικώς, ούτε αναγνωρίζω οιοδήποτε χρέος προς την Τράπεζα. Παρά τις ρητές ενστάσεις και κατηγορηματικές δηλώσεις μου όμως, τελικώς αποδείχθηκε ότι οι συνεργάτες/δικηγόροι των Τραπεζών θεωρούν ότι είναι «υπεράνω νόμου» και ασύδοτοι, αφού τελικά λίγες ημέρες αργότερα έλαβα δύο έγγραφα με ημερομηνία 9.4.2015 που εμφανίζονταν και πάλι ως δήθεν «πρακτικό συμφωνίας» που καταρτίσθηκε τηλεφωνικώς (!) μέσω της πληρεξούσιας της Τράπεζας δικηγόρου Α.Κ., με διεύθυνση γραφείου στον Ταύρο, σχετικά με τις 2 από τις 3 υφιστάμενες δανειακές μου συμβάσεις στεγαστικής πίστης. Το κείμενο ήταν πανομοιότυπο με αυτό εκείνο της 1ης δικηγορικής εταιρίας, δηλαδή, αναφερόταν πάλι ΨΕΥΔΩΣ και ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ, ότι δήθεν αναγνώρισα τηλεφωνικώς την οφειλή μου από έκαστη δανειακή σύμβαση και αποδέχθηκα τους όρους που παρατίθενται στην συνέχεια της επιστολής και ότι στο πρακτικό ΞΑΝΑ δεν υπήρχε θέση για την δική μου υπογραφή δηλ. και πάλι το πρακτικό φαινόταν ότι έχει καταρτισθεί με τον δικηγόρο της Τράπεζας να υπογράφει και για τις 2 πλευρές των "συμβαλλομένων". Φυσικά, και σε αυτή την επιστολή, προβλέπονταν ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ τροποποιήσεις της αρχικής δανειακής σύμβασης και ιδίως ότι οι τυχόν τόκοι που δεν θα καταβληθούν (λόγω μειωμένης δόσης) θα κεφαλαιοποιούνται ΑΝΑ ΜΗΝΑ. Πιστή στις προηγούμενες παράνομες πρακτικές της η Τράπεζα από 2.4.2015 εφάρμοσε τα παραπάνω «πρακτικά συμφωνίας» και άρχισε να μου στέλνει αντίγραφα των λογαριασμών κινήσεων των δανείων μου με μηνιαίες δόσεις υπολογιζόμενες σύμφωνα με τους όρους των δήθεν καταρτισθέντων «πρακτικών συμφωνίας».
Αφού έγινε πια σαφές ότι με την Τράπεζα δεν υπήρχε τρόπος να συνεννοηθώ εξωδικαστικώς, τελικώς τον Απρίλιο του 2016 της έστειλα Εξώδικο Επιστολή - Διαμαρτυρία στην οποία κατήγγειλα (μεταξύ πολλών άλλων) και τις ενέργειες των 2 δικηγορικών εταιρειών και ζητούσα αντίγραφα των συνομιλιών μου μαζί τους. Στην εξώδικο αυτή επιστολή μου ΔΕΝ ΕΛΑΒΑ απάντηση επί ΠΕΝΤΕ μήνες, ούτε φυσικά τα στοιχεία που ζήτησα. Για τον λόγο αυτό υπέβαλα καταγγελία για τις ως άνω πρακτικές στην Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Η Τράπεζα κλήθηκε σε απολογία στις 30.9.2016 και ξαφνικά -μόλις μετά από 15 ημέρες - η τελευταία κατήγγειλε την σύμβαση του στεγαστικού δανείου και έκανε απαιτητό όλο το ποσό του στεγαστικού δανείου. Στην συνέχεια -και παρά την διαβίβαση των καταγγελιών μου στον ΔΣΑ και την έναρξη σχετικής έρευνας- η Τράπεζα προχώρησε και στην έκδοση διαταγής πληρωμής εις βάρος μου για το σύνολο του στεγαστικού.
Πέραν του ζητήματος της προκλητικά παράνομης συμπεριφοράς των εν λόγω δικηγορικών εταιριών σε βάρος προσώπου που γνωρίζει –λόγω επαγγέλματος– τον νόμο, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι αυτά τα «πρακτικά συμφωνίας» που ανέφερα είναι πολλαπλώς παράνομα και επικίνδυνα (γι’ αυτό προτείνονται ΜΑΖΙΚΑ στους δανειολήπτες με το «τυράκι» της πολύ χαμηλής δόσης για 1-2 έτη), αφού:
α) Περιέχουν συχνά παράνομη τροποποίηση των δανειακών συμβάσεων, όπως π.χ. τα συγκεκριμένα που περιείχαν πρόβλεψη ανατοκισμού των μη καταβαλλόμενων ποσών δόσεων ΑΝΑ ΜΗΝΑ, γεγονός που οδηγεί στην υπέρμετρη διόγκωση της οφειλής,
β) Πάντοτε όμως περιλαμβάνουν παράνομη Αναγνώριση Χρέους που: i) διευκολύνει ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ την έκδοση Διαταγής Πληρωμής σε βάρος των δανειοληπτών (και κατ’ επέκταση την ταχύτατη εκποίηση της περιουσίας τους με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς), ιδίως όσες Τράπεζες έχουν αγοράσει/διαδεχθεί άλλες Τράπεζες στις δανειακές συμβάσεις, αλλά ΚΥΡΙΩΣ ii) καλύπτει και τις (συχνότατες) παράνομες ή εσφαλμένες χρεοπιστώσεις ή πράξεις έχουν τυχόν γίνει από τις τράπεζες μέχρι τότε, πράγμα που σημαίνει ότι νομιμοποιούν παράνομο τραπεζικό πλουτισμό (ή αλλιώς «ξεπλένουν μαύρο χρήμα»). Άλλωστε, μετά το καταστροφικό PSI οι Τράπεζες «καίγονται» να εμφανίζουν όσο το δυνατόν περισσότερα στεγαστικά δάνεια ως ρυθμισμένα-εξυπηρετούμενα προκειμένου να εμφανίζουν βελτιωμένη εικόνα των “κόκκινων δανείων” για τους γνωστούς πια σε όλους λόγους, ανεξαρτήτως αν οι δανειολήπτες θα είναι σε θέση να τηρούν τις ρυθμίσεις, μεσο/μακροπρόθεσμα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, μετά τα παραπάνω εύλογα αναρωτιέται κανείς: αν η Τράπεζα και οι εταιρίες που την εκπροσωπούν προέβησαν σε τόσο προκλητικά παράνομες ενέργειες και πρακτικές σε βάρος δανειολήπτη που προφανώς γνωρίζει επαρκώς τα δικαιώματά του και μπορεί να τα υπερασπιστεί, ΤΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ θα επιδεικνύουν σε βάρος του ΑΠΛΟΥ ΠΟΛΙΤΗ; Πόσες εκατοντάδες ή χιλιάδες τέτοια παράνομα «πρακτικά» συντάχθηκαν χωρίς να έχουν καν συμφωνηθεί από τους δανειολήπτες; Πόσες διαταγές πληρωμής έχουν εκδοθεί με βάση αυτά, πόσα σπίτια έχουν ήδη χαθεί; ΘΑ ΤΟ ΕΡΕΥΝΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ; Τα καταναλωτικά σωματεία έχουν πληροφορηθεί από διάφορες πηγές (Υπουργεία, Αρχές και πολίτες) ότι είναι δεκάδες οι υποθέσεις καταγγελιών παράνομων ή αντιδεοντολογικών ενεργειών δικηγόρων που έχουν παραπεμφθεί την τελευταία 3ετία προς εξέταση στον ΔΣΑ, αλλά συνολικά στοιχεία ακόμα δεν έχουν λάβει –αν και έχουν από πολλών μηνών ζητηθεί από τον ΔΣΑ. Οι καταγγέλλοντες, ασφαλώς, θα ήταν πολύ περισσότεροι αν το Δ.Σ. του ΔΣΑ δεν είχε θεσπίσει το υψηλό παράβολο των ογδόντα (80) ευρώ για κάθε καταγγελία κατά δικηγόρου -την στιγμή που ταυτόχρονα διαμαρτύρεται για τα υψηλά παράβολα του Δημοσίου για την προσφυγή των πολιτών στην Δικαιοσύνη! Είναι προφανές ότι μόνο η θέσπιση ενός αυστηρού Κώδικα Δεοντολογίας δεν αρκεί για να επιτύχει την συμμόρφωση των δικηγόρων -ειδικά σε συνθήκες άγριου ανταγωνισμού- αν δεν υπάρχει θέληση και αποφασιστικότητα για την εφαρμογή του και, προς το παρόν, τα αποτελέσματα της πειθαρχικής διαδικασίας στους Δικηγορικούς Συλλόγους ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΑΤΑ στην κοινή γνώμη ή στα καταναλωτικά σωματεία.
Στην προκείμενη περίπτωση, η προσωπική μου διαφορά με την Τράπεζα και τις εμπλεκόμενες δικηγορικές εταιρίες θα κριθεί στα Δικαστήρια (το άλλο μεγάλο κεφάλαιο της σύγχρονης «Οδύσσειας του Έλληνα Πολίτη»), γιατί έχω την δυνατότητα να την φέρω εις πέρας. Ουσιαστικά αυτό που μέλλει να αποδειχθεί είναι η αξιοπιστία των Πειθαρχικών Συμβουλίων των Δικηγορικών Συλλόγων και αν οι δικηγόροι/μέλη των Συμβουλίων αυτών θα συνδράμουν την Τραπεζοκρατία και τα «εξαρτήματά» της ή την Δημοκρατία και τον δοκιμαζόμενο Πολίτη.