Θα ήθελα να καταγγείλω τόσο τον Υπουργό Παιδείας, όσο και την κατάπτυστη κυβέρνηση μειοψηφίας, για κοινό λαϊκισμό και ιδεοληψία. Αποφάσισαν να παράσχουν γεύματα σε όλα τα παιδιά του δημοτικού σχολείου και, πιλοτικά, επέλεξαν μερικές δεκάδες σχολείων σε όλη την επικράτεια. Επέλεξαν και το catering που θα προμηθεύει τα γεύματα, στην Αττική τουλάχιστον, εξ’ όσων γνωρίζω, επώνυμο catering με Γάλλο σεφ.
Τα παιδιά τις πρώτες μέρες χαρούμενα, θα τους μοιράζουν φαγητό. Οι γονείς χαρούμενοι και αυτοί, θα γλυτώσουν το μαγείρεμα. Οι δάσκαλοι, οι χαμένοι της υπόθεσης, ένα βάρος ακόμα. Οι φορολογούμενοι, χαμένοι και αυτοί, πληρώνουν και πάλι.
Θα περιγράψω, μέσα σε λίγες σειρές, τι συμβαίνει με τα γεύματα. Τα γεύματα (το κυρίως, η σαλάτα και το ψωμί) μοιράζονται στα παιδιά. Τα παιδιά που δεν μένουν στο ολοήμερο, αλλά παίρνουν το γεύμα για το σπίτι δεν παίρνουν και πιρούνι. Γυφτιά! Στη συνέχεια, οι εικόνες που περιγράφω είναι πραγματικές. Όσα παιδιά πηγαίνουν σε δραστηριότητες (ποδόσφαιρο, τζούντο, μπάσκετ) τρώνε το φαγητό είτε μέσα στο αυτοκίνητο είτε περπατώντας, η σαλάτα πετιέται όπως παρελήφθη, δεν έχει ούτε αλάτι, ούτε λίγο λάδι, καθώς και το μισοφαγωμένο ψωμί. Το κυρίως γεύμα, η απογοήτευση έχει πλέον διαδεχτεί τον ενθουσιασμό των πρώτων ημερών.
Με ποια κριτήρια έχει επιλεγεί το μενού των παρεχόμενων συσσιτίων; Οι ταμπέλες στα γεύματα έχουν αναγνωστεί από τους γονείς, ώστε να γνωρίζουν τι τρώνε τα παιδιά τους; Ο Εθνικός Οργανισμός Υγείας είχε και έχει λόγο, ως προς την υγιεινή των παρεχόμενων τροφών, αλλά και των προδιαγραφών αυτών των τροφών;
Πόσο επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Παιδείας, με τα παρεχόμενα γεύματα, τώρα αλλά και στο μέλλον; Πόσο κοστίζει το γεύμα ενός παιδιού τον μήνα, που περιλαμβάνει ένα ψωμάκι, μία σαλάτα 0,07 του κιλού και ένα κυρίως γεύμα των 0,35 του κιλού κάθε μέρα; Η καθημερινή πρωτεΐνη που θα πρέπει να λαμβάνει ένα παιδί ηλικίας 6 έως και 10 ετών είναι τουλάχιστον 0,26 του κιλού.
Δεν ζητάμε την ελεημοσύνη σας, κύριε Υπουργέ και κύριοι της Κυβέρνησης. Ζητάμε πίσω τη χαμένη αξιοπρέπεια μας. Η Ελλάδα χειμάζεται, δέκα χρόνια τώρα, από οικονομική κρίση. Η ανέχεια και η φτώχια έχει χτυπήσει την πόρτα εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών. Το «καλάθι της νοικοκυράς», μήνα με τον μήνα, μειώνεται και οι διατροφικές αξίες για τα παιδιά μας μειώνονται. Τα αποτελέσματα θα φανούν, μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια.
Κρυμμένοι πίσω από τον πολυπληθή και δυσκίνητο δημόσιο τομέα, κατά κύριο λόγο τροφοδότη ψήφων, ένα δημόσιο τομέα αρτηριοσκληρωτικό, τυπολάτρη και τροχοπέδη της ανάπτυξης, σοδομείτε σε ένα ιδιωτικό τομέα που αιμορραγεί καθημερινά. Σε αυτόν το δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβάνω τους ένστολους, τους δικαστικούς λειτουργούς και τον κλήρο.
Με συμπεριφορά φασίζουσα, ας το εκφράσω ηπίως, επιβάλλετε αιμοσταγή μέτρα και μέτρα καταστολής. Στην περίπτωση του Υπουργείου σας, τα μέτρα καταστολής αφορούν στην μόρφωση, στην παιδεία, στη γνώση και στην ιστορία. Είναι γνωστό, και δεν το έχει διαψεύσει ποτέ και κανείς, πως ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, αλλά είναι το μέσο που κρατά στην εξουσία μία κυβέρνηση. Ο Εθνικοσοσιαλισμός, γνωστός και ως Ναζισμός, είναι θεωρία και μάλιστα, ο ελληνικός λαός την έχει βιώσει «στο πετσί του», με ποταμούς δακρύων και αίματος.
Η χαμένη αξιοπρέπεια του Έλληνα, δέχεται ένα ακόμα χτύπημα. Κοινωνική παροχή, τα σχολικά γεύματα.
Κύριε Υπουργέ, δεν έχουμε ανάγκη την λύπηση του Υπουργείου σας και γενικά της Κυβέρνησης σας. Δεν έχουμε ανάγκη την ελεημοσύνη σας. Δεν έχουμε ανάγκη την συμπόνια σας και το «χτύπημα στην πλάτη». Δεν έχουμε ανάγκη τη στείρα εκπαίδευση που παρέχεται στα παιδιά μας.
Έχουμε ανάγκη να ανακτήσουμε και πάλι την χαμένη μας αξιοπρέπεια. Έχουμε ανάγκη να δουλεύουμε και να παρέχουμε εμείς τα απαραίτητα στην οικογένειά μας. Έχουμε ανάγκη για αξιοπρεπείς μισθούς και όχι μισθούς πείνας και επιδόματα ανεργίας. Έχουμε ανάγκη για σχολικά κτίρια. Έχουμε ανάγκη για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Έχουμε ανάγκη για πολύπλευρη εκπαίδευση και όχι εκπαίδευση με ιδεοληψίες. Έχουμε ανάγκη για δάσκαλούς – παιδαγωγούς και όχι δάσκαλους – δημόσιους υπαλλήλους.
Έχουμε ανάγκη από ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα. Έχουμε ανάγκη ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που να διευρύνει τους ορίζοντες των παιδιών και να μην οδηγεί στον κομματικό σκοταδισμό. Έχουμε ανάγκη να έχουμε επιλογές. Έχουμε ανάγκη να ορίζουμε εμείς τη ζωή μας και όχι η ζωή να μας οδηγεί.
Για όλα, λοιπόν, τα παραπάνω, σας καταγγέλλω για ιδεοληψία, κομματική υπακοή, οπορτουνισμό, ρεβανσισμό, ολοκληρωτισμό, σκοταδισμό, υποκρισία, σοδομισμό, αναλγησία και αμοραλισμό.
Δεν αξίζει η νέα γενιά των Ελλήνων τέτοια ποταπή και φαιδρή συμπεριφορά.
