Η μαύρη επέτειος της 23ης Ιουλίου του 2018 πλησιάζει. Σχεδόν τέσσερις μήνες έχουν περάσει από την εγκληματική εκείνη μέρα. Ενενήντα εννέα συμπολίτες μας κάηκαν ζωντανοί, προσπαθώντας να σώσουν τις περιουσίες τους, τα παιδιά τους, τη ζωή τους.
Το έγκλημα που συντελέσθηκε εκείνη την ημέρα είναι το απεχθέστερο, μετά το έγκλημα στην Ηλεία. Ακούστηκαν πολλά και είδαμε πολλά όλες τις μέρες που ακολούθησαν. Μόλις, όμως, πέρασε το εικοσαήμερο, όλα άρχισαν να ατονούν... Τα κανάλια έφυγαν, οι πολιτικοί έφυγαν, οι τοπικοί παράγοντες έφυγαν, οι υπεύθυνοι έφυγαν. Οι κάτοικοι, όμως, έμειναν και μετράνε τις πληγές τους.
Οι πολιτικοί έφυγαν γιατί το θέμα πλέον δεν πουλάει και ό,τι ήθελαν να κερδίσουν, πατώντας στα πτώματα, το κέρδισαν, όχι πάντως την αγάπη του λαού, αλλά την αγανάκτηση και τον αποτροπιασμό.
Οι τοπικοί παράγοντες, μετά τον πρώτο οργασμό για συγκέντρωση τροφίμων και ρούχων, πέρασαν σε έργα εξωραϊσμού, με πρώτο μέλημα τη δενδροφύτευση της Λ. Μαραθώνος με διάφορα δέντρα, αλλά και ελιές. Τα προβλήματα από τις ρίζες των ελιών, τόσο στα πεζοδρόμια όσο και στο οδόστρωμα θα φανούν μετά από 10 χρόνια.
Δεν θα σχολιάσω ποιοι και με ποιο τρόπο, χωρίς να έχουν πληγεί, τρώγανε από τα συσσίτια, τέσσερις και πέντε μερίδες καθημερινά, στερώντας αυτές από συμπολίτες μας που είχαν ανάγκη. Δεν θα σχολιάσω ότι τα κέντρα με τα συγκεντρωμένα ρούχα, είχαν μετατραπεί σε γνωστά σε όλους μας πολυκαταστήματα! Με τρεις σακούλες ρούχα έβγαιναν μερικοί, χαμογελώντας κιόλας.
Το Υπουργείο Άμυνας και ο πολυπράγμων πατριώτης Υπουργός Άμυνας, τηρεί σιγή ιχθύος για τους συμπολίτες μας που στεγάζονται προσωρινά στις κατασκηνώσεις του στρατού και της αεροπορίας. Τι έγινε, κύριε Υπουργέ, με αυτές τις οικογένειες; Τι έγινε, κύριοι των τοπικών πολιτικών οργανώσεων; Οι υπόλοιποι ένοχοι, Αστυνομία, Πυροσβεστική, Λιμενικό και Πολιτική Προστασία, κρυμμένοι και φοβισμένοι.
Για όλους τους παραπάνω την ευθύνη ακέραια τη φέρει ο ισχυρός άνεμος και η άναρχη δόμηση. Εδώ ταιριάζουν οι στίχοι από το γνωστό ποίημα του Βάρναλη «Οι μοιραίοι»!
Δεν είναι, όμως, αυτή η αλήθεια, όπως δεν είναι αλήθεια και η ώρα έναρξης της φωτιάς. Η φωτιά, λοιπόν, ξεκίνησε στις 4:15μμ με μία μικρή εστία. Αν είχε γίνει αντιληπτή η εστία αυτή από τον πυροσβεστικό σταθμό της Ραφήνας, με το μικρό πυροσβεστικό όχημα που διαθέτει, η φωτιά θα είχε τεθεί υπό έλεγχο.
Τώρα, οι ευθύνες για την ολέθρια αυτή καταστροφή ορίζονται κατά προτεραιότητα...
Η ολιγωρία του τοπικού σταθμού πυροσβεστικής του Δήμου Ραφήνας- Πικερμίου.
Η λάθος εκτίμηση για την πορεία της φωτιάς, από το ελικόπτερο που συντόνιζε.
Η αργοπορία των εναέριων μέσων, αλλά και η ολιγόλεπτη ρίψη, λόγω έλλειψης καυσίμου.
Η μη επαρκής πυροσβεστική δύναμη και η αργοπορία αυτής.
Η εγκληματική στάση της τροχαίας.
Η εγκληματική στάση του Λιμενικού σταθμού Ραφήνας.
Ο ισχυρός δυτικός άνεμος και τέλος η άναρχη δόμηση.
Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι πολιτικοί! Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που ακόμα πολεμάνε, ακόμα παρακολουθούν και καταγράφουν τα τεκταινόμενα.
Και τούτο γιατί, για εμάς της Πλεύσης Ελευθερίας, το θέμα αυτό δεν έχει κλείσει και ούτε θα κλείσει αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά, επιτέλους για πρώτη φορά, όλοι οι υπεύθυνοι.
Οι επιπτώσεις της καταστροφικής φωτιάς του Ιούλη ήταν μεγάλες. Εκτός των ανθρώπινων ζωών που χάθηκαν άδικα, καταστράφηκε ένα πανέμορφο δάσος, καταστράφηκαν σπίτια, που τα περισσότερα ήταν κτισμένα με παρωχημένα και επικίνδυνα υλικά, λόγω παλαιότητας, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί τόσο το περιβάλλον όσο και η υγεία συνανθρώπων μας. Τα αποτελέσματα αυτής της οικολογικής καταστροφής θα τα δούμε τα επόμενα χρόνια.
Το έγκλημα αυτό, όμως, δεν ήταν το μόνο. Το έγκλημα συνεχίζεται, με τις ανοχές όλων. Παράνομη υλοτομία, παράνομη πώληση ξυλείας, παράνομη εναπόθεση καρκινογόνων υλικών σε πλαγιές του Νέου Βουτζά. Για όλα όσα αναφέρω, υπάρχουν φωτογραφίες και μαρτυρίες. Κάποιοι βγάζουν «μεροκάματο» σκυλεύοντας και πράττουν τούτο ανερυθρίαστα και ασεβώς.
Οι εργασίες αντιπλημμυρικής προστασίας στις πλαγιές του Νέου Βουτζά δεν έχουν ξεκινήσει, αφού ακόμα κόβουν τα καμένα δέντρα και καθαρίζουν από τα κλαδιά. Ας ελπίσουμε να μην έρθει η βαρυχειμωνιά νωρίς, γιατί θα θρηνήσουμε, πράγμα που απεύχομαι, νέα θύματα.
Κλείνοντας την καταγγελία μου αυτή, θα ήθελα να αναφέρω και δύο άλλες οικολογικές καταστροφές, που λαμβάνουν χώρα, με τις ευλογίες τόσο της Περιφέρειας όσο και της Κυβέρνησης μειοψηφίας.
Η πρώτη οικολογική καταστροφή είναι ο ΧΥΤΑ στο Γραμματικό και η δεύτερη στον υποψήφιο για ΧΥΤΑ χώρο στο παλαιό λατομείο του Μαρκόπουλου. Να θυμίσω ότι, όταν οι δύο κυβερνητικοί εταίροι ήταν αντιπολίτευση, με πύρινους λόγους κατακεραύνωναν την τότε κυβέρνηση για την οικολογική καταστροφή, από την παράνομη τότε εξόρυξη μαρμάρου στο εν λόγω λατομείο. Σήμερα, υπεραμύνονται της μετατροπής του ανενεργού λατομείου σε ΧΥΤΑ. Η υποκρισία και ο ρεβανσισμός σε όλο του το μεγαλείο.
